Halfway there and on my way
Blijf op de hoogte en volg Madelon
16 November 2013 | Verenigde Arabische Emiraten, Abu Dhabi
Lieve allemaal,
Ik heb weer even de tijd genomen om voor jullie een verslag te schrijven over hoe mijn leventje verder verloopt hier in Abu Dhabi. Ondertussen heb ik al voor elf weken mijn vertrouwde thuisfront verlaten en ben ik al dik twee maanden hier, echt op de helft van mijn stage dus!
Laat ik maar verder gaan waar ik mijn vorige reisverslag ben geëindigd: het aanbreken van het hoofddeel van mijn stage en dus het werken aan de Front Office. Wat was dat in het begin even wennen zeg! De eerste dag was een en al verwarring, doordat ik met een collega meekeek die niet kon uitleggen en op een vraag een heel lang verhaal vertelde maar niet het antwoord gaf dat ik nodig had. Gelukkig kreeg ik, naarmate de week vorderde, betere uitleg en een goed beeld van de check-in en check-uit procedures en alle bijkomende activiteiten aan de receptie. Na eerst meegekeken te hebben met collega’s was het na een week tijd om zelf te beginnen met het inchecken van gasten en weer een week later ook het uitchecken van gasten. Door de moeilijkheden zelf te doorstaan en het programma te leren kennen is gebleken dat oefening echt kunst baart, want ondertussen ben ik zo goed als een echte Guest Service Agent en kan ik de gasten zelfstandig hulp bieden. Natuurlijk blijf ik trainee en het enige nadeel is dan ook dat ik zelf geen cash en login krijg en dus toch deels afhankelijk blijf van mijn directe collega’s bij het uitchecken van accounts met contant geld. Maar hoe langer ik aan de front office werk, hoe makkelijker de procedures verlopen en zeker hoe leuker het contact met de gasten wordt. Af en toe zijn het wel drukke en vermoeiende dagen en krijg ik te maken met klagende gasten, maar ook deze momenten zijn zeker leerzaam. De komende weken zal ik gewoon blijven werken aan de Front Office en hoop ik nog nieuwe werkervaring op te doen en naast het serieuze werk ook te kunnen genieten van leuke momenten met gasten en collega’s.
Het blijft trouwens nog steeds een rare gewaarwording wanneer je als Nederlandse meid achter de Front Office staat en er een geheel beklede vrouw de lift uit stapt, naar je toe loopt, vraagt om uit te checken en je dus eigenlijk tegen een groot, zwart doek aankijkt en letterlijk geconfronteerd wordt met de andere, heersende cultuur hier. Je ziet niet tegen wie je praat, de lichaamstaal en gezichtstrekken kun je niet lezen en daardoor kun je niet goed inspelen op de situatie. Maar zo goed als wij worden aangestaard, zo goed heb ik mezelf erop betrapt hen ook te bekijken met hun hoge hakken, (merk)tassen en felgekleurde jurken onder hun boerka’s verstopt en daartoe heb ik meteen ook maar besloten een van deze maanden ergens een goedkope boerka te gaan kopen als ultieme herinnering aan deze tijd (of voor carnaval natuurlijk, want de 11e van de 11e heb ik ook al moeten missen).
Trouwens ook iets waar we versteld van stonden, was dat het hier redelijk normaal is om in een helikopter tussen alle hoge gebouwen door aan te komen vliegen, afgezet te worden voor het hotel (in dit geval voor het Emirates Palace) en even later de helikopter weer terug zien vliegen naar het beginpunt… Niks is gek genoeg en veel is mogelijk hier in Abu Dhabi, dat is in ieder geval een ding waarvan ik zeker ben.
Ondertussen heb ik afgelopen week ook bezoek gehad in het hotel van meneer Pinczowski, een docent van school, voor een tussentijdse evaluatie en controle op mijn stage. Uiteindelijk draaide het gewoon uit op gezellig enkele uren te praten tijdens een lunch met hem en de General Manager over algemene onderwerpen en kort over hoe mijn stage verloopt. Naast dit ‘formele’ deel hebben we ook een gezellige borrelavond gehad samen met hem en een aantal stagiaires.
En zoals mijn stagebegeleider Mr. Jorge tegen me zei: “It is not all about learning, you also must enjoy and have a good time”, zo geniet ik naast mijn werkdagen ook nog genoeg van hetgeen de Emiraten te bieden hebben. Zo heb ik samen met Pamela een dag heerlijk genoten van de zon en waterattracties in Yas Waterworld. Ook ben ik weer in enkele souks, malls en een klein haventje geweest en heb ik een bezoekje gebracht aan Heritage Village. Natuurlijk mochten enkele dagen chillen op het strand en echt genieten van het warme weer ook niet ontbreken en heb ik een avond gedineerd in het luxe Emirates Palace. Na een redelijk lange tijd al in de UAE te zijn, werd het ook wel eens tijd om een weekendje naar Dubai te gaan. En ook hier heb ik mijn ogen uitgekeken en genoten. Heel af en toe is mijn leven als stagiair hier in Abu Dhabi dus niet altijd zo zwaar als het soms lijkt.
Alles kent zijn ups en downs en mijn leven hier gaat dus ook gewoon zo zijn gangetje verder. Over een dikke maand komen Papa, Mama, Yannick en Mylène op bezoek (jaja, zelfs broeflief komt, wie had dat gedacht!) en zie ik hier vanzelfsprekend erg naar uit! Maar voor degenen die vinden dat ik ondertussen naar huis mag komen, onthoudt maar; de tijd die ik nu al weg ben van huis, net zoveel tijd hebben we nog te gaan voordat we weer samen kunnen genieten.
En denk eraan:
“Travel teaches you a lot about yourself. You learn to be independent, you learn how flexible you need to be, how adaptable you are – or not. There is always something that goes wrong. You can’t get your panic button pushed, you’ve just got to go with the flow and enjoy the experience. Therefore, the secret of change and this all is to focus all of your energy, not on fighting the old, but on building the new.”
Eshtaktoulaka habibis
Liefs,
Madelon
Ik heb weer even de tijd genomen om voor jullie een verslag te schrijven over hoe mijn leventje verder verloopt hier in Abu Dhabi. Ondertussen heb ik al voor elf weken mijn vertrouwde thuisfront verlaten en ben ik al dik twee maanden hier, echt op de helft van mijn stage dus!
Laat ik maar verder gaan waar ik mijn vorige reisverslag ben geëindigd: het aanbreken van het hoofddeel van mijn stage en dus het werken aan de Front Office. Wat was dat in het begin even wennen zeg! De eerste dag was een en al verwarring, doordat ik met een collega meekeek die niet kon uitleggen en op een vraag een heel lang verhaal vertelde maar niet het antwoord gaf dat ik nodig had. Gelukkig kreeg ik, naarmate de week vorderde, betere uitleg en een goed beeld van de check-in en check-uit procedures en alle bijkomende activiteiten aan de receptie. Na eerst meegekeken te hebben met collega’s was het na een week tijd om zelf te beginnen met het inchecken van gasten en weer een week later ook het uitchecken van gasten. Door de moeilijkheden zelf te doorstaan en het programma te leren kennen is gebleken dat oefening echt kunst baart, want ondertussen ben ik zo goed als een echte Guest Service Agent en kan ik de gasten zelfstandig hulp bieden. Natuurlijk blijf ik trainee en het enige nadeel is dan ook dat ik zelf geen cash en login krijg en dus toch deels afhankelijk blijf van mijn directe collega’s bij het uitchecken van accounts met contant geld. Maar hoe langer ik aan de front office werk, hoe makkelijker de procedures verlopen en zeker hoe leuker het contact met de gasten wordt. Af en toe zijn het wel drukke en vermoeiende dagen en krijg ik te maken met klagende gasten, maar ook deze momenten zijn zeker leerzaam. De komende weken zal ik gewoon blijven werken aan de Front Office en hoop ik nog nieuwe werkervaring op te doen en naast het serieuze werk ook te kunnen genieten van leuke momenten met gasten en collega’s.
Het blijft trouwens nog steeds een rare gewaarwording wanneer je als Nederlandse meid achter de Front Office staat en er een geheel beklede vrouw de lift uit stapt, naar je toe loopt, vraagt om uit te checken en je dus eigenlijk tegen een groot, zwart doek aankijkt en letterlijk geconfronteerd wordt met de andere, heersende cultuur hier. Je ziet niet tegen wie je praat, de lichaamstaal en gezichtstrekken kun je niet lezen en daardoor kun je niet goed inspelen op de situatie. Maar zo goed als wij worden aangestaard, zo goed heb ik mezelf erop betrapt hen ook te bekijken met hun hoge hakken, (merk)tassen en felgekleurde jurken onder hun boerka’s verstopt en daartoe heb ik meteen ook maar besloten een van deze maanden ergens een goedkope boerka te gaan kopen als ultieme herinnering aan deze tijd (of voor carnaval natuurlijk, want de 11e van de 11e heb ik ook al moeten missen).
Trouwens ook iets waar we versteld van stonden, was dat het hier redelijk normaal is om in een helikopter tussen alle hoge gebouwen door aan te komen vliegen, afgezet te worden voor het hotel (in dit geval voor het Emirates Palace) en even later de helikopter weer terug zien vliegen naar het beginpunt… Niks is gek genoeg en veel is mogelijk hier in Abu Dhabi, dat is in ieder geval een ding waarvan ik zeker ben.
Ondertussen heb ik afgelopen week ook bezoek gehad in het hotel van meneer Pinczowski, een docent van school, voor een tussentijdse evaluatie en controle op mijn stage. Uiteindelijk draaide het gewoon uit op gezellig enkele uren te praten tijdens een lunch met hem en de General Manager over algemene onderwerpen en kort over hoe mijn stage verloopt. Naast dit ‘formele’ deel hebben we ook een gezellige borrelavond gehad samen met hem en een aantal stagiaires.
En zoals mijn stagebegeleider Mr. Jorge tegen me zei: “It is not all about learning, you also must enjoy and have a good time”, zo geniet ik naast mijn werkdagen ook nog genoeg van hetgeen de Emiraten te bieden hebben. Zo heb ik samen met Pamela een dag heerlijk genoten van de zon en waterattracties in Yas Waterworld. Ook ben ik weer in enkele souks, malls en een klein haventje geweest en heb ik een bezoekje gebracht aan Heritage Village. Natuurlijk mochten enkele dagen chillen op het strand en echt genieten van het warme weer ook niet ontbreken en heb ik een avond gedineerd in het luxe Emirates Palace. Na een redelijk lange tijd al in de UAE te zijn, werd het ook wel eens tijd om een weekendje naar Dubai te gaan. En ook hier heb ik mijn ogen uitgekeken en genoten. Heel af en toe is mijn leven als stagiair hier in Abu Dhabi dus niet altijd zo zwaar als het soms lijkt.
Alles kent zijn ups en downs en mijn leven hier gaat dus ook gewoon zo zijn gangetje verder. Over een dikke maand komen Papa, Mama, Yannick en Mylène op bezoek (jaja, zelfs broeflief komt, wie had dat gedacht!) en zie ik hier vanzelfsprekend erg naar uit! Maar voor degenen die vinden dat ik ondertussen naar huis mag komen, onthoudt maar; de tijd die ik nu al weg ben van huis, net zoveel tijd hebben we nog te gaan voordat we weer samen kunnen genieten.
En denk eraan:
“Travel teaches you a lot about yourself. You learn to be independent, you learn how flexible you need to be, how adaptable you are – or not. There is always something that goes wrong. You can’t get your panic button pushed, you’ve just got to go with the flow and enjoy the experience. Therefore, the secret of change and this all is to focus all of your energy, not on fighting the old, but on building the new.”
Eshtaktoulaka habibis
Liefs,
Madelon
-
16 November 2013 - 09:29
Alet:
Super mooi geschreven!! :).
-
16 November 2013 - 09:44
Paul:
Dag Madelon,
Je hebt een druk programma nu je al bijna 2 maanden geen reisverslag meer geschreven hebt. Al je volgers hier in het koude Nederland doe je daar zeker een plezier mee, vooral ook met die verwarmende foto's.
Je groeit duidelijk dagelijks nog in je functie maar vooral ook in je persoonlijkheid.....'n "outstanding performance" (waar heb ik dat begrip onlangs nog gelezen? :-) ).
Hartverwarmende groeten vanuit Schimmert.
Enjoy it all.
Papa -
16 November 2013 - 10:24
Helma:
Dag ondernemende dochter,
Wat een leuk verslag wederom en wat een stof tot nadenken geef je ons weer in de laatste alinea.
Bescheiden als je bent maak je geen melding van het feit dat je het supergoed doet en dat je zeer goede beoordelingen krijgt en dat gasten positieve opmerkingen maken over "the Dutch girl at the frontoffice".
Ik verheug me enorm op de week in Abu Dhabi, alhoewel ik in mijn dromen de vlucht er naar toe en terug al zeker twintig keren heb gemaakt.
Van te voren kun je best nog een reisverslag maken, naast je reports die je voor je opleiding moet maken, want menigeen ziet daar naar uit.
Veel liefs maar weer vanuit een mistig en koud Schimmert
mama -
18 November 2013 - 11:13
Marlies Frankemolle:
hoi Madelon,
Wat een prachtig verslag en mooie foto's. Het lijkt me heel speciaal om daar met zijn allen Kerst te vieren. Op het strand en in badkleding! Als jullie met elkaar in Abu Dhabi zitten is onze oudste dochter,die in Amerika woont, samen met haar vriend bij ons in Nederland. Ik verheug me er nu al op. Nog even en dan vier je Kerst met je familie, is je stage afgelopen en ben je weer in Nederland. De ervaring die je daar hebt opgedaan neem je je hele leven mee. Zo te lezen ben je al aardig gewend aan de leefwijze daar! je geeft de sfeer goed weer. Als het hier weer zo koud en nat is , ik was afgelopen weekend in de Ardennen en daar had het 14 dagen geregend zeiden de buren, ben ik wel jaloers op die prachtige zonnige omgeving van je.
Groet vanuit Vlijmen, Marlies Frankemolle ( ou)
-
26 November 2013 - 18:57
Marian:
Hoi Madelon
Ik sluit me aan bij de wijze woorden van je stagebegeleider :
“It is not all about learning, you also must enjoy and have a good time”.
Wij blijven je volgen..... groetjes van Marian en de jongens. -
19 December 2013 - 23:02
Saskia:
Hoi lieve Madelon,
Wat doe je veel ervaringen op in dat verre land, jaloersmakend. Maar het is je gegund. Je werkt er hard genoeg voor.
Ik ben benieuwd naar je volgende avontuur. Want dat zal er zeker komen, jou kennende.
Geniet nog lekker van de resterende tijd.
Wij vanuit Cadier en Keer wensen je alvast heel fijne Kerstdagen samen met je familie.
Liefs,
Saskia en alle mannen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
